ابن ملجم و انگیزه هایش - قسمت دوم

---

---

ابن ملجم و انگیزه هایش

( قسمت دوم )

---

---

جنگ نهروان پایان یافت و امام على (ع) به کوفه مراجعت فرمود ، ولى عده‏اى از خوارج که در نهروان توبه کرده بودند دوباره زمزمه مخالفت ‏سردادند و بناى فتنه و آشوب گذاشتند .

امام على (ع) براى آنان پیام فرستاد و آنان را به آرامش دعوت کرد و از مخالفت‏با حکومت ‏بر حذر داشت ، ولى چون از هدایت ایشان ناامید شد با قدرت آن گروه ماجراجو و طغیانگر را تار و مار کرد و در نتیجه برخى از آنان کشته و زخمى شدند و عده‏اى هم پا به فرار گذاشتند . یکى از فراریان خوارج ، عبدالرحمان بن ملجم از قبیله مراد بود که به مکه گریخت .

فراریان خوارج مکه را مرکز عملیات خود قرار دادند و سه تن از آنان به نامهاى عبدالرحمان بن و عمرو بن بکر تمیمى ⁽²⁾ در یکى از شبها گرد هم آمدند و اوضاع آن روز و خونریزیها و جنگهاى داخلى را بررسى کردند و از نهروان و کشتگان خود یاد کردند و سرانجام به این نتیجه رسیدند که باعث این خونریزى و برادرکشى امام على (ع) ، معاویه و عمروعاص هستند و اگر این سه نفر از میان برداشته شوند مسلمانان تکلیف خود را خواهند دانست و به میل خود خلیفه اى انتخاب خواهند کرد . پس این سه نفر با هم پیمان بستند و آن را به سوگند مؤکد کردند که هر یک از آنان متعهد کشتن یکى از سه نفر گردد .

ابن ملجم متعهد قتل امام على (ع) شد و عمرو بن بکر عهده‏دار کشتن عمروعاص گردید و برک بن عبدالله نیز قتل معاویه را به عهده گرفت . ⁽³⁾ نقشه این توطئه به طور محرمانه در مکه کشیده شد و براى اینکه هر سه نفر در یک وقت هدف خود را عملى سازند ، شب نوزدهم ماه مبارک رمضان را تعیین کردند و هر یک براى انجام ماموریت‏خود به سوى شهر مورد نظر خود حرکت کرد . عمرو بن بکر براى کشتن عمروعاص به مصر رفت و برک بن عبد الله براى قتل معاویه به سوى شام حرکت کرد و ابن ملجم نیز راهى کوفه شد . ⁽⁴⁾

پى‏نوشت‏ها:

1- دینورى در الاخبار الطوال (ص‏213) نام برک بن عبد الله را نزال بن عامر ونام عمرو بن بکر را عبد الله بن مالک صیداوى نوشته است و مسعودى در مروج الذهب (ج‏2 ، ص‏423) برک بن عبد الله را حجاج بن عبد الله صریمى ملقب به برک و عمرو بن بکر را زادویه نوشته است.

2- دینورى در الاخبار الطوال (ص‏213) نام برک بن عبد الله را نزال بن عامر و نام عمرو بن بکر را عبد الله بن مالک صیداوى نوشته است و مسعودى در مروج الذهب (ج‏2 ، ص‏423) برک بن عبد الله را حجاج بن عبد الله صریمى ملقب به برک و عمرو بن بکر را زادویه نوشته است.

3- مقاتل الطالبیین ، ص‏29 ؛ الامامة والسیاسة ، ج‏1 ، ص‏137.

4- تاریخ طبرى ، ج‏6 ، ص‏83 ؛ کامل ابن اثیر ، ج‏3 ، ص 195 ؛ روضة الواعظین ، ج‏1 ، ص 161.

* فروغ ولایت ص‏769.

* آیت الله شیخ جعفر سبحانى.