ساقی کوثر
شیعیان نوشند آب خوش گوار چون تویی ساقی کوثر یا علیساقی کوثر
شیعیان نوشند آب خوش گوار چون تویی ساقی کوثر یا علیزندگی ساده حضرت علی (ع)
زندگی ساده حضرت علی (ع)
امام على (ع) در خانه گلین در مقابل کاخ سبز شام قد علم مى کند . امام على (ع) با سفره گرده نان و نمکش در برابر سفره هاى رنگین شام ارزش مى آفریند . امام على (ع) با دو جامه خشن و کفش وصله دارش که آن قدر به آن وصله زد که « خاصف النعل » لقب گرفت ، در برابر لباسهاى رنگارنگ فاخر و تقلیدى از روم که مقامهاى شام به آن مبتلا بودند ارزش پدیدار مى سازد . زندگى شخصى امام على (ع) سراسر فریاد علیه کاخ نشینان دنیا و ستم پیشگانى که جز ارضاى غرایز خویش به چیز دیگر نمى اندیشند ، مى باشد .
امام على(ع) همانند بردگان غذا مى خورد و مى نشست . وى دو جامه خرید ، غلام خود را مخیّر کرد بهترین آن دو را برگزیند . آجر و خشتى براى تهیه مسکن خویش روى هم ننهاد . به مردم نان گندم و گوشت مى خوراند و خود نان جو و نمک تناول مى نمود . لباسهاى خشن و ساده مى پوشید . (1)
در دوران پنج سال حکومت حتّى یک وجب زمین براى خود اختصاص نداد: و لا حزت من ارضها شبرا (2) و این درحالى است که حکومتداران در این فرصتها قطایا و ذخایر فراوان به خود اختصاص مى دهند! امام على (ع) خود را در سطح مردم عمومى و بلکه ضعیفترین مردم جامعه قرار مى داد: أقنع من نفسى بان یقال هذا امیر المؤمنین ولا أشارکهم فى مکاره الدهر او اکون اسوة لهم فى جشوبة العیش . « چگونه من راضى مى شوم که به من بگویند امیرمؤمنان است و با مؤمنان و مردم شریک دشوارى هاى آنان نباشم و یا الگویی در تنگناهاى زندگى آنان نباشم! » ان امامکم قد اکتفى من دنیاه بطمریه و من طعمه بقرصیه . « امام و راهبر شما از دنیایش به دو جامه کهنه و دو گرده نان اکتفا نموده است ».
این که امام على (ع) در این سخن خود را امام و زندگى ساده خود را معرفى مى نماید ، به خاطر این است که رهبر و امام باید این گونه باشد . و امام براى الگوگیرى دیگران گوشزد مى نماید .
على انبان بدوش شبانه به در خانه یتیمان مراجعه مى نمود ، زندگى آنان را تأمین نموده و با آنان هم سخن مى شد . کدام رهبرى در کجاى دنیا این ارزشها را آفریده است؟! این زندگى فردى است که صرف نظر از این که بیت المال مسلمانان در اختیار وى است از اموال شخصى خویش هزار بنده آزاد کرد و شکمهاى فروانى را سیر؛ و برهنگان فراوان را پوشاند .
پى نوشتها:
(1). بحار ، ج 41 ص 102 و 131 و 147 و 148 و 154 .
(2). نهج البلاغه صبحى الصالح ، نامه 45 ، ص 417 .
*** امام على (ع) الگوى زندگى ، ص 137 ، حبیب الله احمدى .
